Άβελ

Άβελ

Τέσσερις άνθρωποι ήταν όλοι και όλοι πάνω στην Γη. Τα δυο πρώτα αδέλφια, ο Κάϊν και ο Άβελ, βλέποντας τους γονείς τους αποφάσισαν και αυτοί να προσφέρουν στον Θεό λίγα από αυτά που είχε ο καθένας. Ο Άβελ, ελάχιστα αλλά τα εκλεκτότερα, από τα σιτηρά του τα πρόσφερε ως πράξη ευγνωμοσύνης προς τον Θεό. Ο Κάϊν, πάμφτωχος από αισθήματα αγάπης και πονηρός, μάζεψε από το κυνήγι τα εντόσθια και ότι ήταν για πέταμα για να τα προσφέρει ως θυσία. Ο Θεός όμως βλέποντας την πρόθεση επέτρεψε ώστε ο καπνός της θυσίας όχι μόνο να μην πηγαίνει ίσια όπως του αδελφού του Άβελ αλλά ερχόταν στο πρόσωπό του. Αυτό το γεγονός τον εξόργισε τόσο ώστε κινούμενος από φθόνο πήρε μια μυτερή πέτρα και σκότωσε τον αδερφό του. Το πρώτο αδικοχαμένο αίμα πάνω στην παντέρημη τότε Γη. Ο Θεός πήρε κοντά του τον αδικοχαμένο Άβελ γιατί και αυτός έμοιασε με Αυτόν που αιώνες αργότερα θα σταύρωναν οι άδικοι και πάλι από φθόνο κινούμενοι Εβραίοι. Η μνήμη του τιμάται την Κυριακή προ της Χριστού Γεννήσεως.