Ασκητής σε σπήλαιο

Ασκητής σε σπήλαιο

   Ο ασκητής ‘ξεκουκίζει’ κόμπο- κόμπο το κομποσκοίνι προφέροντας την μονολόγιστη ευχή «Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησον με». Η αγριότητα του τοπίου και η ησυχία βοηθούν στην ανύψωση του νου στα ‘ουράνια’ που τα αισθάνεται πιο κοντά του. Στο απαράκλητο του τοπίου (μήπως και η σημερινή κοινωνία κάτι τέτοιο δεν παρουσιάζει;)- στήριγμα και παρηγοριά η υπέρτατη θυσία του Ιησού πάνω στην Αγία Τράπεζα. Αυτό το σώμα και το αίμα του Κυρίου θα μας δώσει την δύναμη, την παρηγοριά και το κουράγιο, οι μοναχοί να ξεπεράσουν τις δυσκολίες και την αγριότητα των δαιμόνων και εμείς την σκληρή καθημερινότητα αυτού του κόσμου.