Σεραφείμ του Σάρωφ

Σεραφείμ του Σάρωφ

Ο Όσιος Σεραφείμ γεννήθηκε στο Κουρσκ της Ρωσίας στις 19 Ιουλίου 1759 μ.Χ.. Σε ηλικία δέκα ετών, άρχισε να μαθαίνει με ζήλο τα ιερά γράμματα, αλλά αρρώστησε ξαφνικά βαριά χωρίς ελπίδα αναρρώσεως. Στην κρισιμότερη καμπή της ασθένειας, είδε στον ύπνο του την Παναγία, η οποία υποσχέθηκε ότι θα τον επισκεφθεί και θα τον θεραπεύσει. Έτσι και έγινε. Νέος, εγκαταλείπει το πατρικό του σπίτι στην πόλη Κουρσκ, και πηγαίνει να μονάσει στη Μονή του Σάρωφ. Στις 13 Αυγούστου του 1786 μ.Χ. γίνεται μοναχός. Στις 2 Σεπτεμβρίου 1793 μ.Χ. χειροτονείται Ιερεύς, εγκαταλείπει όμως, με την ευλογία του Ηγουμένου, τη Μονή και αποσύρεται μέσα στο πυκνό δάσος του Σάρωφ. Περνά εκεί δεκαπέντε χρόνια σε τέλεια απομόνωση, με αυστηρή νηστεία, αδιάλειπτη προσευχή και μελέτη του Θείου Λόγου. Τελειώνοντας την αναχωρητική ζωή, επανέρχεται στη Μονή του Σάρωφ και κλείνεται σαν σε μνήμα στην απομόνωση. Εξομολογούσε πολλούς, θεράπευε ασθενείς, ενώ σε άλλους έδιδε να ασπασθούν τον σταυρό που είχε κρεμασμένο στο στήθος του ή την εικόνα που είχε στο τραπέζι του κελιού του. Ο Όσιος κοιμήθηκε με ειρήνη στις 2 Ιανουαρίου 1833 μ.Χ.