Γέρων Παίσιος

Γέρων Παίσιος

   Ο Μοναχός Παΐσιος Αγιορείτης (Αρσένιος Εζνεπίδης, 25 Ιουλίου 1924-12 Ιουλίου 1994) ήταν Έλληνας μοναχός που έζησε κατά τη διάρκεια του 20ού αιώνα.
Γεννήθηκε στα Φάρασα της Καππαδοκίας, στη Μικρά Ασία, στις 25 Ιουλίου του 1924. Ο πατέρας του ονομαζόταν Πρόδρομος και ήταν πρόεδρος των Φαράσων, ενώ η μητέρα του λεγόταν Ευλαμπία. Ο Γέροντας είχε ακόμα 8 αδέλφια. Στις 7 Αυγούστου του 1924, μια εβδομάδα πριν οι Φαρασιώτες φύγουν για την Ελλάδα, ο Γέροντας βαφτίστηκε από τον Άγιο Αρσένιο τον Καππαδόκη, ο οποίος επέμεινε και του έδωσε το δικό του όνομα «για να αφήσει καλόγερο στο πόδι του», όπως χαρακτηριστικά είχε πει.

Ο Γέροντας Παΐσιος συνέγραψε βιβλία, τα οποία έχουν εκδοθεί από το Ιερόν Ησυχαστήριον "Ευαγγελιστής Ιωάννης ο Θεολόγος» (Σουρωτή Θεσσαλονίκης). Τα βιβλία αυτά είναι:

- Ο Άγιος Αρσένιος ο Καππαδόκης (1991)

- Ο Γέρων Χατζη-Γεώργης ο Αθωνίτης, 1809-1886 (1986)

- Αγιορείται Πατέρες και Αγιορείτικα (1993)

Ο Σεβ. Μητροπολίτης Ναυπάκτου κ.κ. Ιερόθεος και ο Σεβ. Μητροπολίτης Μαραθώνος κ.κ. Μελίτων, έχουν προτείνει την κατάταξή του στα δίπτυχα της Ορθόδοξης Εκκλησίας ως Αγίου.